-
1 κορυσσω
(act. только praes. и impf. эп. κόρυσσε, эп. praes. inf. κορυσσέμεν; med.: эп. 2 л. sing. praes. κορύσσεαι, aor. ἐκορυσάμην, part. aor. κορυσσάμενος; pass.: pf. κεκόρυθμαι, part. pf. κεκορυθμένος)1) вооружать(τινά Hom.)
; med. вооружаться(χαλκῷ Hom.)
ὅπλων κεκορυθμένος ἐνδυτά Eur. — одетый в доспехи2) перен. вооружать, снабжать, укреплять(βίον ὀρθοβούλοις μαχαναῖς Pind.)
ἔγχος κεκορυθμένον Hom. — обитое металлом копье3) вздымать(κῦμα ῥόοιο Hom.)
Ἔρις, ἥτ΄ ὀλίγη μὲν πρῶτα, κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα οὐρανῷ ἐστήριξε κάρη Hom. — Эрида (Распря), вначале маленькая, тянется (все) вверх и, наконец, главой упирается в небо4) поднимать, возбуждать, вести на бой(κλόνον ἀνδρῶν Hes.; φιλαρματους ἀλκάς Eur.)
5) снаряжать, готовить(πόλεμον Hom.; μάχην Hes.)